– برای کاشت موسیر به موسیرهای کوچک، مکانی برای کشت و ابزار و تجهیزاتی لازم است. خاک، کمپوست خوب و بیل و بیلچه از ضروری ترین موارد هستند.
-بهترین فصل پاییز و یا بهار برای کاشت است. در این فصول محصول زود می رسد و اگر در فصل بهار بوده باشد موسیرها بزرگتر و بهتر خواهند بود.
-منطقه ی کاشت موسیر باید مناسب باشد. زمین مرطوب با بستری بلند برای کشت موسیر بسیار خوب می باشد. البته باید خاک با زهکش، نور کافی و عدم وجود علف های هرز را هم در نظر بگیرید. خاک هایی که به خوبی زهکش ی شوند:
- شنی
- سیلتی ( ذرات متوسط خاک هستند که ناخالصی هایی مانند ماسه، رس و… را به همراه دارند.)
- لومی ( خاک های که شن، رس و سیلت داشته باشند را خاک لوم می گویند. این خاک حد واسط بین شن و رس است.)
-اگر خاک را با کمپوست ترکیب کنیم به کاشت بهتر موسیر کمک می کند. برای هر مترمربع یک سطل کومپوست اضافه کنید. PH مناسب خاک برای این نوع کشت بین ۶.۲-۶.۸ می باشد. نباید بیش از حد کود به خاک اضافه کرد چون باعث بالا رفتن نیتروژن می شود.
-معمولا بوته ی موسیرها مانند سیرها دارای چندین پیازچه می باشد. ولی اگر دارای پیازچه نبودند آن ها را از بوته ی اصلی جدا کنید. از هر پیازچه چندین پیازچه دیگر رشد می کند.
-فاصله ی بین پیازچه ها باید ۵ تا ۱۵ سانتی متر باشد. پیازچه ها با ریشه ی خود باید کاشت شوند و حدود سه چهارم موسیر باید در خاک فرو رود. میتوان از بذر موسیر بجای پیازچه استفاده کرد. بذر ها باید حدود یک سانتی متر در خاک فرو بروند.
-برای جلوگیری از سرمازدگی کشت های پاییزه می توان روی موسیرها را با کاه، علف خشک، برگ و تراشه ی چوب پوشاند. برای نتیجه مطلوب تر می توان از ۱۵ سانتی متر مالچ استفاده کرد.
مالچ: هر گونه پوشش بر روی سطح خاک که به منظور محافظت و افزایش کیفیت خاک صورت می گیرد.
-کشت موسیر به آب فراوانی نیاز ندارد. اما پس از کاشت باید سریع آبیاری شود. لایه ی مالچ روی آن به حفظ بیشتر رطوبت کمک می کند.