برداشت
-قبل از برداشت باید پوشش روی موسیرها را از بین برد. موسیر تا پایان خرداد و یا ابتدای تیرماه برای کشت های پاییزه و اواخر تیر تا مرداد برای کشت های بهاره آماده برداشت می باشد. با زرد شدن شاخ و برگ گیاهان می توان از زمان برداشت آن ها آگاه شد.
- در یک روز آفتابی با استفاده از بیلچه به کنار زدن خاک های اطراف موسیرها بپردازید. مواظب آسیب رسیدن به ریشه موسیرها و یا بیرون کشیدن آن ها باشید.
- اگر پیازچه های موسیر را دو روز مقابل آفتاب قرار دهید، خشک شده و راحت تر از خاک بیرون می آیند.
- برداشتن پوشش موسیر منجر به قرار گرفتن آن در مقابل نور شده که این امر به رسیده شدن موسیر کمک می کند.
-برای برداشت موسیر با استفاده از یک بیلچه به راحتی می توانید این کار را انجام دهید. بیلچه را با زاویه ی ۴۵ درجه در کنار بوته موسیر درون خاک فرو برید، به راحتی موسیر بیرون می آید. با تکان دادن بوته، خاک های آن به راحتی از بین می رود.
ذخیره سازی
-موسیر را می توان پس از برداشت بلافاصله استفاده کرد. البته با نگهداری درست آن ها را تا یک سال می توان ذخیره کرد. راه های ذخیره و نگهداری موسیر:
- موسیرها را در محل گرم و خشکی به مدت ۱ الی ۲ هفته نگهداری کنید.
- برگ های اضافی را از بالای پیازچه ها جدا کنید و آن ها را به کیسه توری منتقل کرده و در جای خنک نگه داری نماییم.
با این روش ها می توان آن ها را تا ۶ ماه نگهداری کرد.
کاشت مجدد
-پیازچه ها را می توان دوباره کاشت و یا آن ها را برای کشت های بعدی نگهداری نمود. از هر پیازچه یک بوته ی جدید به عمل می آید. بهتر است سالم ترین، خشک ترین و بزرگ ترین پیازچه را در فصل بهار یا پاییز بکاریم. از پیازچه های مرطوب و نمناک برای کشت مجدد استفاده نکنید.
