کاشت پیاز

خاک باید آماده ی کشت پیاز شود. در این زمان حدود ۱۵.۲ سانتی متر خاک را گود کرده و یک لایه کود فسفر اضافه نمایید. البته این عمل را برای خاک هایی که کمبود فسفر دارند، انجام دهید. برای آگاهی از این موضوع باید خاک را آزمایش کنید. برای تقویت پیازهای در حال رشد می توان از ترکیب های ۰-۲۰-۰ یا ۱۰-۲۰-۱۰ استفاده کرد. علف های هرز باید از بین بروند.

 

حفر سوراخ. پیازها نباید بیشتر از ۲.۵ سانت بالای خاک باشند. اگر پیاز را عمیق بکاریم رشد پیاز کم می شود. پیازها باید با فاصله ی ۱۰ تا ۱۵ سانتی از هم کاشته شوند و بذر پیاز ها باید ۱.۵ تا ۵ سانت فاصله داشته باشند. در زمان رشد پیاز سعی کنید در مکان دیگری نشاء تهیه کنید.

 

کاشت پیاز. در زمان کاشت پیاز باید بذرها را در سوراخ های حفر شده قرار داد و روی آن را تا ۳.۵ سانت خاک ریخت. عمق پیازچه هایی که برای کاشت استفاده می کنیم نباید از ۵ سانتی متر بیشتر شود. اگر خاک سفت باشد پیاز در آن بهتر رشد می کند. پس از کشت کمی به آن آب دهید. دقت کنید که نشاهای پیاز به آب بیشتری نیاز دارند.

 

مراقبت از پیاز. پیاز گیاه حساسی است و دارای ریشه های شکننده ای می باشد. این امر سبب می شود که علف های هرز به آن آسیب بزنند. از بیل کج برای از بین بردن علف های هرز استفاده کنید و از کشیدن آن ها خودداری کنید، چون ممکن است ریشه ها از بین برود. در هفته یک بار به پیازها آب دهید و ماهی یک بار کود نیتروژن اضافه کنید. پس از کاشت برای حفظ رطوبت و جلوگیری از رشد علف های هرز یک لایه ی مالچ بین گیاهان بریزید.

آبدهی. برای داشتن پیازهایی با طعم شیرین تر باید به آن آب بیشتری بدهیم.

 

  • بوته های پیاز را می توانیم بیرون بکشیم، چون این پیازها دیگر رشدشان ادامه پیدا نمی کند.

 

برداشت پیاز

برداشت پیاز. زمانی که برگ های بوته پیاز زرد شد یعنی پیاز رسیده است. سر آن را خم کنید به صورتی که به سطح زمین رسد، این کار باعث می شود مواد مغذی بیشتری به پیازچه های در حال رشد منتقل شود. بعد از گذشت ۲۴ ساعت پیاز را می توان بیرون کشید. آن را از خاک در آورده و شاخه ها را تا ۲.۵ سانت بالای پیازچه مرتب نمایید. پس از برداشت پیاز باید ۱ الی ۲ روز آن را مقابل نور خورشید خشک کرد و پس از آن به مدت ۲ تا ۴ هفته در جای خشک نگهداری کرد.

 

نگهداری از پیاز

  • برای نگهداری طولانی مدت تر و حفظ عطر و طعم پیاز آن ها را در انبارها در توری های سیمی برای تبادل بهتر هوا به منظور خشک شدن قرار می دهند.
  • پیازهایی که شیرین هستند به دلیل آب دهی فراوان دارای رطوبت بیشتری بوده و زودتر خراب می شوند.
  • پیازهایی که خراب یا فاسد شده است را دور بریزید. والبته این نوع خرابی ها به سایر پیازها آسیب نمی رساند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *