-کاشت قلمه ها. این که چه میزان فضا برای کشت نیاز است با توجه به نوع انگور انتخابی متفاوت است. قلمه ها را در گودال بکارید طوری که پایه ی آن در خاک باشد و خاک اطراف آن را فشار دهید. عمق کشت قلمه ها به سن و سایز هر قلمه بستگی دارد. ساقه را تا اولین جوانه در خاک فرو کنید البته دقت کنید که تمام ریشه در خاک باشد.
-آبیاری. درخت انگور به آبیاری فراوان تمایل ندارد و بهتر است پس از اولین آبیاری، زمان آبیاری های بعدی را طولانی تر کنید.
-هرس کردن. در سال اول نباید درخت هرس شود و تنها می توان میوه ها و شاخه های نازک را هرس نمود. میوه دهی و باروری درخت انگور به شدت تحت تاثیر هرس کردن آن است. در آخر زمستان و یا پاییز به هرس درخت بپردازید.
-هرس را در زمان خواب درخت انجام دهید. اگر در زمان خواب درخت آن را هرس نکنید باعث می شود که آب از شاخه های بریده شده ریزش پیدا کند.
-به دور ریشه های درخت انگور مالچ بپاشید. این عمل مانع از رشد علف های هرز و تبخیر آب شده و همچنین به تعادل دمای خاک کمک می کند.
-استفاده از ماده ی کنترل آفات. درخت انگور مقاوم است اما باز هم به مقدار کمی ماده ی کنترل آفات نیاز دارد. علف های هرز را نیز با دست از بین ببرید. برای جلوگیری از سفیدک باید درخت را در جایی بکاریم که جریان هوای کافی وجود داشته باشد. برای مقابل با شته ها می توانید از کفش دوزک ها استفاده کنید.
-برداشت محصول. معمولا پس از ۱ تا ۳ سال شما می توانید انگور خوشمزه برداشت نمایید. اگر انگورهایی از بخش های مختلف خوشه چیدید و شیرین بود آن زمان می توانید به برداشت محصولات بپردازید. رنگ و سایز دانه ها برای تشخیص زمان چیدن انگورها نشانه ی خوبی نمی باشد.
